Ansızın yakalamıştı şu küçük velet beni.Hani elindeki oku sağa sola fırlatan yaramaz çocuk.Namı diyar eros.İşte o oklardan biri de bana isabet etti seninle tesadüfen karşılaştığımızda.Terbiyesiz kıçımdan vurdu beni.Oku çektiğimde artık çok geçti.Damarlarıma kadar inmişti aşkın zehri.Kalbime kadar ulaştı ve bilinç altıma yerleşti hemencecik kokun.Rüzgarlar savuruyordu yaprakları amaçsızca.Sonbaharım yaparım ben dermişçesine sallıyordu sağı solu.Aslında ne rüzgardan ne yapraklardan anladım Sonbaharı.Hangi ayda olduğumuzu bile bilmiyordum.erosun okunun kıçımda olduğunu görünce tamamdır, Kasım ayı bu ay dedim.Sonrası romantik-komedi olmalıydı.Olmadı romantiklik tamam ama komedi nerede?     Film tadında yaşadım aşkımı sende.Her şey yerli yerinde.Tabakta ki meyvelerim oldun acı tatlı ne denk gelirse yiyordum.Sonra çerezim oldun genelde çıplak leblebilerim.Gerçeklerden, sokaklardan çok uzaklarda yaşadımdı seni ben.Tıpta hiçbir yeri olmayan kalp sancılarım oluyordu her tartışmada.Her gece yalnız oluşumda, tenini dudaklarımda hissetmediğimde melekleri fazla mesaiye bırakıyordum.Hiç konuşmadan, yorumlarımı kendime saklıyordum seni izlerken.Kötü düşüncelere itiyordu beni sensizlik, obsesyonlarım oluyordun.Zihnimin tenhalarında kıkırdayan fahişe düşünceler izin vermiyordu seni unutmama.Her akşam aç karnına düşünüyordum bizi.Doğum sancılarım başlıyordu gecenin bir vakti.Her sancıda seni bir kez daha doğuruyordum.Kıçına vurmaya kıyamıyordum ağlamasan da.Sonra anne şefkati gibi koynuma alıp seni kan ter içinde rüyalarıma sürüklüyordum.Evimize götürüyordum yani.Benim varım yoğum hayallerim, düşlerim ve rüyalarım onlarla beslerim seni.Anne sütünden daha besleyici.Hem bakarsın benim gerçek bir parçam olduğunu anlarsın ve hep bende olursun.Beni benden eden kokunda olursun hep.Hatta beynimde ki uçsuz bucaksız diyarlardan hipotalamusuma göç edersin.Her şeye doyurursun beni.Ya bir hayat yolum olursun kalbimden organlarıma yada bir masal olursun dilden dile benim için.Yada en iyi sen hep ol -benim için- bir de yanımda ol beraber gidelim şu Erosu bulalım.Bu lafların, bu acının, bu karanlığın, sensizliğin ve sensizliğimin hesabını soralım.O sahte kanadını bi  tarafına sokalım elindeki okları da bir güzel kırıp atalım.Eros’un hüsranını yazalım mitolojiden aykırı.       Ne dersin var mısın?Yoksa senden sonra bir ok daha yemem için beni yalnız mı bırakacaksın…Her neyse ne yapacaksan çabucak yap film bitmek üzere... Uzun zamandan sonra bir parça kendimi toparlayıp yazabildiğim bir yazı.Fazlaca düzenleme yoktur henüz şimdi yazdım, huzurunuza sundum ve akabinde yorumlarınızı bekliyorum.Teşekkürler..                                                                                          22-EYLÜL-2007                                                                                                   -EFE-